W Galerii Akademickiej Uniwersytetu Bielsko-Bialskiego zagościła niedawno wyjątkowa wystawa – „Drzewo Życia”, projekt autorstwa Agnieszki Loski, zrealizowany we współpracy z fotografką Dorotą Koperską oraz makijażystką i kostiumografką Beatą Bojdą. To nie tylko zbiór estetycznych fotografii i ceramicznych form, lecz przede wszystkim artystyczna opowieść o bliskości człowieka z naturą, przemijaniu i niezmiennej sile kobiecości. Wystawa czynna będzie do 6 kwietnia br.
Inspiracją do jej powstania była osobista historia artystki oraz fascynacja drzewami, które stały się symbolicznym mostem łączącym przeszłość i teraźniejszość.
Korzenie inspiracji
Początki tej artystycznej podróży sięgają dzieciństwa Agnieszki Loski, kiedy w jej rodzinnym ogrodzie zasadzono orzech włoski – drzewo, które rosło razem z nią, stając się symbolem trwałości, pamięci i związku z naturą.
Fascynacja drzewami towarzyszyła jej przez całe życie. Gdy w późniejszych latach otworzyła Pracownię Za Buczyną w Mazańcowicach, znalazła się w otoczeniu bukowego lasu, który jeszcze bardziej umocnił jej więź z przyrodą.
Początkowo projekt miał nawiązywać do słowiańskich bóstw, jednak w trakcie pracy autorka dostrzegła, że to drzewa niosą głębsze znaczenie – od wieków obecne w kulturze, mitologii i codziennym życiu. Każde z nich ma swoją historię, charakter i unikalną symbolikę.
Proces tworzenia
Projekt „Drzewo Życia” powstawał przez cały rok. Jego kluczowym elementem były stylizowane fotografie, dokumentujące zmieniające się pory roku i kobiece wizerunki inspirowane drzewami. Zdjęcia wykonywano w trakcie pełni księżyca, co podkreślało ich mistyczny, kobiecy charakter.
Wszystkie modelki biorące udział w projekcie były bliskimi znajomymi artystki – żadna z nich nie była profesjonalną modelką, a mimo to oddały ducha tej opowieści w sposób autentyczny i pełen emocji.
Każda stylizacja była starannie przemyślana. Wianki i biżuteria, wykonane przez artystkę, powstawały z naturalnych materiałów – liści, gałęzi, owoców. Każdy detal miał znaczenie, a kolorystyka zdjęć – odcienie ziemi, drewna i natury – tworzyła spójną, organiczną narrację.
Symbolika i przekaz
Wystawa „Drzewo Życia” to nie tylko piękne obrazy, ale także refleksja nad cyklicznością życia, przemijaniem i trwałością.
Każde drzewo, które stało się inspiracją do fotografii, symbolizuje coś innego:
- Brzoza – delikatność i siłę jednocześnie
- Jabłoń – obfitość
- Wierzba – melancholię
Wśród eksponatów znalazły się również prace ceramiczne, podkreślające kontrast między nietrwałością natury a wiecznością sztuki. Szczególną uwagę przyciąga czarny dąb – drewno, które przez setki lat było zanurzone w wodzie, nabierając niemal kamiennej twardości. Ten 800-letni fragment drzewa to metafora przetrwania i historii zapisanej w słojach drewna, które wciąż trwa mimo upływu czasu.
